Prawidłowy rozwój mowy

Prawidłowy rozwój mowy jest ściśle powiązany z rozwojem motorycznym (motoryka duża i mała), chociaż na pierwszy rzut oka te dwa procesy mają ze sobą niewiele wspólnego. Im późniejszy rozwój motoryczny dziecka, tym późniejszy rozwój jego języka.

 

Te odruchy są ważne dla rozwoju dziecka i kształtowania mowy:

  1. Odruch Moro – polega na wyprostowaniu rąk i nóg, a następnie powrocie kończyn do pozycji wzdłuż ciała.

  2. Odruch poszukiwania i ssania – ssanie i połykanie pomaga trenować mięśnie krtani, warg i gardła oraz pomaga w prawidłowym oddychaniu przez nos.

  3. Odruch gryzienia – polega na zaciśnięciu żuchwy i utrzymywaniu jej. Utrzymywanie się odruchu zwykle wskazuje na upośledzenie rozwoju mowy, a także upośledzenie w obrębie domeny ustno-twarzowej.

  4. Odruch chwytania – polega na chwytaniu i mocnym trzymaniu palców osoby trzymającej dziecko,

  5. Odruch podeszwowy – to reakcja na naciśnięcie podeszwy stopy dziecka, która objawia się przykurczem palców stopy.

  6. Odruch Babkina (dłoniowo-bródkowy) – wywoływany jest poprzez naciśnięcie palcami na otwarte dłonie dziecka. Polega na kierowaniu głowy do piersi, do przodu lub w bok oraz otwarciu ust.

Terapia SI ma na celu ogólną stymulację ośrodkowego układu nerwowego. Stymulacja ta polega na wykonywaniu zróżnicowanych zabaw ruchowych, dostosowanych do możliwości dziecka.

Oto kilka przykładowych ćwiczeń na prawidłowy rozwój mowy:

  1. ćwiczenia wspomagające prawidłowy rozwój komunikacji niewerbalnej – dotykanie i masowanie wybranych części ciała z jednoczesnym ich nazywaniem, jednostronne i naprzemienne dotykanie stopą i dłonią podłogi, ćwiczenia równoważące – stanie na jednej nodze, chodzenie do tyłu, udawanie wykonywania rozmaitych czynności – mycie rąk, ubieranie się; dźwiękonaśladownictwo, dotykanie się kolanami, stopami, łokciami, plecami, przepychanie, prowadzenie, ciągnięcie, naśladowanie emocji prezentowanych przez inną osobę,

  2. ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne – ćwiczenia oddechowe w pozycji stojącej, leżącej, siedzącej na piętach, klęczkach i siedząc po turecku,

  3. usprawnianie aparatu artykulacyjnego – ćwiczenia żuchwy, warg, języka (pionizacja, i ruchomość), ćwiczenia usprawniające pracę podniebienie miękkiego, a także pierścienia zwierającego gardło.

Terapia Integracji Sensorycznej może być prowadzona tylko przez osobę z odpowiednim wykształceniem. W naszej ofercie znajdziesz nie tylko warsztaty rozwojowe prowadzone przez specjalistów, ale również wyjątkowe scenariusze zabaw, które angażują i rozwijają dzieci.

Źródła:

  • Odowska-Szlachcic B., Metoda integracji sensorycznej we wspomaganiu rozwoju mowy dzieci z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego, wyd. Harmonia,
  • Stock C., Nie-zgrane dziecko. Zaburzenia przetwarzania sensorycznego – diagnoza i postępowanie, wyd. Harmonia Universalis 2011,
  • Skorek E. M., Z logopedią na ty. Podręczny słownik logopedyczny, wyd. Impuls 2005, pod red. Gałkowskiego T. i Jastrzębowskiej G., Logopedia – pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, tom 2, Opole 2003.

Wypełnij ankietę prawidłowego rozwoju dla określonego wieku Twojego dziecka, która pomoże w ocenie, czy dziecko rozwija się prawidłowo, czy też nie. Szczegóły znajdziesz na naszej stronie: klik.

Zapraszamy też do naszego sklepu: sklep.sgmkids.com